2020/2021

W każdy wtorek i czwartek w godz. 9:00 - 11:00  jestem do państwa dyspozycji. 

22.04.2021r

Jak wspierać dziecko (i siebie) w głębszym przeżywaniu emocji

Warto pokazywać dzieciom, jak mówić o emocjach, jak je wyrażać i jak sobie z nimi radzić. Warto wspierać najmłodszych w przeżywaniu trudnych emocji, aby nie były tłumione i aby przed nimi nie uciekać. „Nauka emocji” jest jedną z najważniejszych lekcji do wykonania.

1. Bądźmy obecni

Na tyle, na ile jest to możliwe bądźmy obecni fizycznie, mentalnie i emocjonalnie. Obecność, bez oceniania i wartościowania to wielki prezent, który możemy ofiarować swoim dzieciom.

2. Mówmy o emocjach i próbujmy tłumaczyć to, co przeżywa dziecko

– Wylałaś sok, który bardzo lubisz. Jest ci teraz smutno? Bardzo chciałaś go wypić? Chciałbyś się uspokoić, ale nie wiesz jak to zrobić? 

3. Uczmy obserwacji ciała

Nasze emocje są w ciele. Jeśli nauczymy się obserwować ciało w trakcie różnych sytuacji, może nam być łatwiej uświadomić sobie, co tak naprawdę przeżywamy. Łaskotki w brzuchu, ściskanie żołądka – znacie to? Dziecko może nie rozumieć, co dzieje się z jego ciałem, szczególnie jeśli jest bardzo zdenerwowane. Rozmawiając o ciele, np. o tym, dlaczego płyną łzy i dlaczego boli brzuszek, pozwalamy zrozumieć mechanizmy rządzące naszymi emocjami.

4. Starajmy się zachować dystans

Co tu dużo mówić, zazwyczaj emocje naszych dzieci nie biorą się bez powodu. Co więcej, często tym powodem jesteśmy właśnie my – rodzice. Warto zdać sobie sprawę/zaobserwować, że dzieci przejmują nasze emocje. Jeśli więc mamy trudny dzień, szansa na to, że będzie to trudny dzień także dla dziecka, rośnie. W takich sytuacjach pomaga wycofanie się, nabranie dystansu, na przykład poprzez miarowe oddychanie lub powtarzanie zdań: Kocham i akceptuję cię bez względu na wszystko. Zaraz się uspokoimy i wszystko będzie dobrze…

5. Nie obwiniajmy się za to, co czuje dziecko

Naszym zadaniem, jako rodziców, nie jest uchronić dzieci przed całym złem tego świata. One też bywają złe, smutne. I to jest ok! To oznacza, że po prostu żyją i doświadczają.

6. Nie odwracajmy uwagi

Pokusa, aby odwrócić uwagę dziecka od problemu jest duża i towarzyszy nam bardzo często. No nie płacz już, zobacz jaki malutki kotek. Masz ochotę na coś słodkiego? Może pójdziemy obejrzeć bajkę? W zależności od wieku, pojawiają się różne warianty odwrócenia uwagi od tego, co właśnie dzieje się z dzieckiem. Dlaczego nie warto tego robić? Ponieważ jest to ucieczka od tego, co ważne. Tylko stając oko w oko z tym, co się w nas dzieje, mamy szansę na zrozumienie, wsparcie, akceptację. Poprzez odwracanie uwagi, wysyłamy dziecku komunikat: Coś jest ze mną nie tak, skoro mama nie chce, żebym płakała; Moje emocje są nieważne, muszę sam sobie z nimi radzić. 

7. Nie bagatelizujmy problemów dzieci

Rozlany sok to NAPRAWDĘ powód do płaczu dla 3-latki, brak zgody na bajkę – NAPRAWDĘ może sprawić, że jej serce pęka, otarcie na kolanie NAPRAWDĘ może boleć tak bardzo, że płacze się pół godziny. Nasze dzieci mają własny świat, a w tym świecie swoje własne problemy, do których mają prawo.

8. Pracujmy ze sobą i swoimi emocjami

Cały czas uczmy się rozpoznawać swoje własne emocje, oswajać je i przede wszystkim dawać sobie do nich prawo.

9. Oddychajmy

Są takie sytuacje, kiedy nic nie działa. Są takie dni, kiedy mamy dość. Są takie momenty, gdy mamy ochotę zniknąć i gdy zapominamy o wszystkich wyżej wymienionych punktach. Wtedy ratuje nas tylko… oddech. Dziesięć głębokich wdechów potrafi uspokoić emocje, pozwala złapać dystans i przede wszystkim pomaga nie ulec trudnym emocjom reagując tak, jak reagować nie chcemy.

10. Wybaczajmy sobie

A kiedy ulegniemy emocjom i stanie się coś, czego wolelibyśmy uniknąć, wybaczmy sobie. Zaakceptujmy fakt, że jesteśmy ludźmi – niedoskonałymi, zwykłymi, czasem krzyczącymi, płaczącymi. Takimi, którzy czasem mają ochotę zamknąć się w łazience albo uciec na koniec świata… Autentyczność jest wartością!

 

Autor/ka: Emilia Góźdź

Szczęśliwa i nieustannie spełniająca się mama, autorka książki "Atrakcyjna mama. Sztuka poznawania siebie". 

źródło: https://dziecisawazne.pl/trudne-emocje/

20.04.2021r

Jak wesprzeć dziecko w powrocie do przedszkola i szkoły po czasie izolacji/ kwarantanny?

Na pewno macie wiele pytań i obaw dotyczących powrotu Waszych dzieci do przedszkoli i młodszych klas szkolnych.
Wiemy, że będzie to powrót związany z różnymi zmianami dla wszystkich – dzieci, rodziców, nauczycieli i innych pracowników tych placówek. Nowe wytyczne, zwiększony reżim sanitarny, określone procedury...
Jak w tym wszystkim, z jednej strony starać się dostosować do odgórnych warunków, a z drugiej towarzyszyć dziecku i wesprzeć je, by ten czas nie był tylko czasem lęku i niepokoju?
Przekazujemy w Wasze ręce prezentację ze wskazówkami, które mogą wspomóc Was w przygotowaniu swojego dziecka na zmiany, czekające na nie w placówce, a także pomóc zrozumieć i dobrze mu towarzyszyć w tym czasie.

źródło: centrum - klanza.pl /Prezentacja 

15.04.2021r

Dzieci i komputery - zagrożenia, porady, ciekawe serwisy.

Poznajmy najlepsze dla najmłodszych programy, strony WWW, ale też przyjrzyjmy się zagrożeniom.

Jeśli tylko w domu znajduje się komputer, to możemy być pewni, że dziecko będzie z niego korzystało z taką samą łatwością, jak ze wszystkich innych urządzeń. Wystarczy raz pokazać, jak się obsługuje program czy serwis, i najczęściej okazuje się, że nasz kilkulatek doskonale sobie z nim radzi.

Tymczasem często można usłyszeć opinie, że komputer nie służy dzieciom. Gry wywołują agresję, a strony internetowe pełne są wulgaryzmów i przemocy. Prawda, jak zwykle, leży pośrodku, jednak nie warto z tego powodu odcinać dziecka od komputera.

Zapchęcam do przeczytania całego artykułu. Komputer świat 

13.04.2021r

Dbajmy o słuch naszych dzieci.

Z badań Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie wynika, że co piąte dziecko w wieku szkolnym ma kłopoty ze słuchem.

Większość rodziców i nauczycieli nic o tym nie wie lub nie zdaje sobie z tego sprawy. W grupie dzieci objętych badaniem (9 tys. Uczniów klas VI) 21, 5% z nich cierpi na zaburzenia słuch, a 30% ma okresowe lub stałe szumy uszne. U dwóch trzecich dzieci, które wymagają leczenia, rodzice nie zauważyli problemów !! W grupie dzieci siedmioletnich wykryto podobny odsetek zaburzeń. Ale są one spowodowane nawracającymi infekcjami dróg oddechowych.

Kłopoty ze słuchem u starszych dzieci i młodzieży wynikają między innymi z nadmiernego słuchania muzyki przez słuchawki.

Im głośniejsza muzyka do ucha, tym większa energia akustyczna dociera do niego. Długotrwałe słuchanie głośnej muzyki może prowadzić do powstania ostrego lub przewlekłego urazu uszu. Słuch człowieka ogłuszonego dźwiękiem płynącym ze słuchawek głęboko wetkniętych do ucha zapewne powróci do normy po pewnym czasie. Jednak wielokrotna okresowa utrata czułości słuchu przechodzi w utratę permanentną. Specjaliści z zakresu medycyny pracy poczynili obserwacje, że u osoby narażonej na kilkuletnią ekspozycję na dźwięki o głośności 90 decybeli przez ponad 40 godzin tygodniowo może wystąpić uszkodzenie ucha wewnętrznego. Ale już 100 decybeli słuchane przez 4 godziny w tygodniu przez kilka lat powodują identyczne szkody. Osoby słuchające głośnej muzyki w słuchawkach mają kłopot ze słyszeniem cichych dźwięków. W ich miejsce pojawiają się szumy, dzwonienie, piski.

Dziecko może nie zdawać sobie sprawy, że gorzej słyszy. Ale staje się drażliwe, ciągle domaga się powtórzeń, coraz głośniej słucha radia, telewizji, ma kłopoty z usłyszeniem informacji podawanej w szumie.

Te objawy utrzymujące się długo i dodatkowo pogłębiające się, powinny skłonić rodziców do udania się z dzieckiem do lekarza laryngologa lub audiologa. Specjaliści nie każą wyrzucać czy rezygnować ze słuchania muzyki przez słuchawki. Ale jak wszędzie, tak i tutaj potrzebny jest umiar. Dzieci często mają z tym problem.

I tu niezwykle ważna jest rola rodziców!!

• Powinni oni zwracać baczniejszą uwagę ile i jak długo ich pociecha słucha muzyki.
• Powinni też zaobserwować zachowanie dziecka i jego reakcję na dźwięki.
• Znakiem ostrzegawczym jest brak reakcji dziecka na pytania lub polecenia.
• Częste prośby dziecka, by coś powtórzyć.
• Znakiem ostrzegawczym powinno być uporczywe słuchanie przez dziecko głośno nadającego telewizora lub radia.

Na co dzień nie zdajemy sobie sprawy, jak silnie słuch determinuje prawidłowy rozwój człowieka. Prawidłowe odbieranie bodźców, ich rozumienie jest równoznaczne z opanowaniem umiejętności komunikowania się z otoczeniem. Świat ciszy prowadzi do izolacji, a w konsekwencji do zaburzeń rozwoju. To z kolei może prowadzić do kłopotów wychowawczych. Zatem ważna jest profilaktyka i uważne obserwowanie swoich dzieci.

Opracowane na podstawie danych Instytutu Fizjologij i Patologii Słuchowych w Warszawie

źródło: http://pppnisko.webd.pl/

08.04.2021r

Dyżur pedagoga.

Edukacja włączająca.

Edukacja włączająca rozumiana jest jako podejście w procesie kształcenia i wychowania, którego celem jest zwiększanie szans edukacyjnych wszystkich osób uczących się poprzez zapewnianie im warunków do rozwijania indywidualnego potencjału, tak by w przyszłości umożliwić im pełnię rozwoju osobistego na miarę swoich możliwości oraz pełne włączenie w życie społeczne.

Edukacja ta stawia za cel wyposażenie uczniów w kompetencje niezbędne do stworzenia w przyszłości włączającego społeczeństwa, czyli  społeczeństwa, w którym osoby niezależnie od różnic m.in. w stanie zdrowia, sprawności, pochodzeniu, wyznaniu są pełnoprawnymi członkami społeczności, a ich różnorodność postrzegana jest jako cenny zasób rozwoju społecznego i cywilizacyjnego. To systemowe, wielowymiarowe i wielokierunkowe podejście do edukacji nastawione na dostosowanie wymagań edukacyjnych, warunków nauki
i organizacji kształcenia do potrzeb i możliwości każdego ucznia, jako pełnoprawnego uczestnika procesu kształcenia.

Szkoła ogólnodostępna to szkoła dostępna dla każdego ucznia, otwarta na jego potrzeby i możliwości, realizująca założenia edukacji włączającej. To szkoła zapewniająca każdemu uczniowi warunki do rozwoju i pełnego uczestnictwa w procesie kształcenia i wychowania oraz życiu społecznym szkoły.

Włączenie to proces, który pomaga pokonywać bariery ograniczające obecność, uczestnictwo i osiągnięcia uczniów (UNESCO, 2017).

źródło: https://www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/edukacja-wlaczajaca

 

30.03.2021r

 

25.03.2021r

Dziś o dojrzałości szkolnej dzieci. 

Do klasy I mogą być przyjęte dzieci, które w roku 2021 kończą: siedem lat (rocznik 2014) lub. sześć lat (rocznik 2015) pod warunkiem, że dziecko w roku 2020/2021 uczęszczało do przedszkola albo posiada opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej o możliwości rozpoczęcia nauki w szkole podstawowej.

Gotowość  szkolna oznacza osiągnięcie przez dziecko takiego poziomu rozwoju intelektualnego, społeczno-emocjonalnego i fizycznego, który pozwala mu sprostać wymaganiom stawianym przez szkołę. W związku z tym dojrzałość  szkolna w dużej mierze zależy od harmonijnego rozwoju dziecka we wszystkich tych strefach. Aby przebiegał on bez przeszkód, w przedszkolu realizuje się roczny obowiązek przygotowania do nauki w szkole. Podstawa programowa wychowania przedszkolnego wyznacza nauczycielom liczne cele pracy dydaktyczno-wychowawczej, dzięki której dzieci mają zdobyć kompetencje i umiejętności niezbędne do podjęcia edukacji szkolnej.

Aktualnie obowiązkiem szkolnym objęte są dzieci kończące 7 lat. Te, które mają 6 lat, mogą pójść do pierwszej klasy, ale już nie muszą. Co istotne, nie muszą nawet mieć przygotowania przedszkolnego, tzw. zerówki . Uczniem może bowiem zostać także dziecko, które w ogóle nie chodziło do przedszkola. W  takim przypadku  konieczne jest jednak przeprowadzenie  badania w poradni psychologiczno-pedagogicznej w celu oceny dojrzałości szkolnej.

Nauczyciel ma obowiązek prowadzenia wnikliwej obserwacji pedagogicznej, dzięki której może ocenić dojrzałość szkolną dziecka (ocenić jakie umiejętności, które wchodzą w skład gotowości szkolnej, dziecko już osiągnęło, a nad czym trzeba jeszcze popracować). Swoimi spostrzeżeniami musi się podzielić z rodzicami do końca kwietnia roku szkolnego poprzedzającego rok szkolny, w którym dziecko będzie mogło rozpocząć naukę w szkole podstawowej lub będzie objęte obowiązkiem szkolnym. Dopiero w oparciu o te informacje, rozmowę z nauczycielem w przedszkolu i na podstawie własnych obserwacji dziecka rodzic może zdecydować, czy pośle dziecko do szkoły, czy odroczy obowiązek szkolny.  Na dojrzałość szkolną składają się osiągnięcia rozwojowe, które można ująć w trzech podstawowych sferach: fizycznej, umysłowej i emocjonalno-społecznej.

cały artykuł na poradniawarka.pl

 

23.03.2021r

W jaki sposób racjonalnie rozmawiać z przedszkolakami i dziećmi w młodszym wieku szkolnym w dobie koronawirusa? Znaczenie psychologii wsparcia emocjonalnego w pandemii

 

 

11.03.2021r

Dzień Kobiet charytatywnie - akcja #Skrzydładladziewczynek

 

Z okazji Dnia Kobiet Fundacja Świętego Mikołaja rozpoczęła akcję #SkrzydłaDlaDziewczynek. Jej celem jest zebranie środków na pomoc dziewczynkom z Aleppo, które z powodu wieloletniej wojny w Syrii zostały pozbawione dostępu do edukacji. „Dziewczynki marzą o ważnych rzeczach, razem możemy pomóc im rozwinąć skrzydła” – pod takim hasłem odbywa się tegoroczna akcja.

źródło: https://www.signs.pl/dzien-kobiet-charytatywnie---akcja-skrzydladladziewczynek,390513,artykul.html

09.03.2021r

Czy wiemy jak dbać o zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży?

Wszyscy powinniśmy pamiętać o tym, że od momentu pojawienia się dziecka na świecie, jesteśmy odpowiedzialni za jego zdrowie psychiczne.

Prawidłowe zdrowie psychiczne dziecka warunkuje jego prawidłowy rozwój fizyczny, emocjonalny,społeczny oraz intelektualny. Rodzice i opiekunowie, którzy od samego początku wspierają ten rozwój chronią dziecko przed wystąpieniem trudności w zakresie zdrowia psychicznego. To samo dotyczy sytuacji, kiedy rodzic zauważy u dziecka trudności związane ze zdrowiem psychicznym i szybko zareaguje na jego symptomy. Zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży zależy od wielu czynników biologicznych (genetycznych, infekcyjnych, toksycznych) oraz psychospołecznych (rodzina szkoła, grupa rówieśnicza).

Jednak to rodzina ma najważniejszy wpływ na prawidłowy rozwój człowieka ale także rodzina może ten rozwój zaburzać. To w rodzinie dziecko uczy się ról społecznych, stanowi ona zwykle mapę świata dla młodego człowieka. Rodzice swoimi postawami, tym jak okazują miłość, troskę, czułość, zainteresowanie dziecku, stymulują prawidłowy rozwój i potencjał dziecka. Często to od rodziców zależy czy dzieci będą umiały w pełni wykorzystać swoje możliwości i czy będą się cieszyły dobrym zdrowiem psychicznym w przyszłości. Krótko mówiąc, wychowując dziecko, chcemy, aby wyrosło na człowieka, który potrafi skutecznie stawiać czoło zmianom jakie zachodzą w życiu, głównie dzięki pewności siebie, zaufaniu do siebie i innych oraz znajomości i akceptacji własnych ograniczeń.

Oto kilka ważnych spraw dla zdrowia psychicznego dziecka, o których trzeba pamiętać w rodzinie:

• stabilna, bezpieczna rodzina (zapewniony byt i podstawowe potrzeby);

• rodzice rozumiejący własne doświadczenia, przeżycia i emocje - zdolni do adekwatnych reakcji na zachowania i trudności dziecka (rodzice, którzy pracują nad sobą);

• rodzice konsekwentni, tacy, którzy wiedzą czego oczekują i wymagają od dziecka z miłością oraz potrafią jasno te oczekiwania komunikować dziecku;

• rodzice, którzy są świadomi tego, że stają się wzorem dla swoich dzieci, że ich zachowania są naśladowane i uwewnętrzniane (szczególnie różne sposoby radzenia sobie z trudnościami, np: rodzic, który reaguje impulsywnie bądź agresywnie może spodziewać się, że jego dziecko podobnie zareaguje w sytuacjach lękowych czy stresowych);

• rodzice, którzy zauważają i doceniają wysiłki dziecka, jego mocne strony i pozytywne cechy oraz z zadowoleniem mówią o tym dziecku,

• rodzice, którzy okazują dziecku swoją miłość i akceptację, ale także wyraźnie komunikują na co się nie zgadzają,

 

Drogi Rodzicu! Jeśli chcesz, aby Twoje dziecko miało satysfakcjonujące i szczęśliwe życie:

• zachęcaj je do rozmowy z Tobą na każdym etapie rozwoju,

• nigdy nie lekceważ problemu dziecka

• jeśli dziecko mówi o swoim problemie -zajmijcie się nim wspólnie a w sytuacjach niepokojących należy skonsultować się się ze specjalistą.

Źródło: http://www.mops.swidnica.pl/czy-wiemy-jak-dbac-o-zdrowie-psychiczne-dzieci-i-mlodziezy/

04.03.2021r

Jak  chronić dziecko przed niebezpieczeństwami w sieci

Internet to wielkie dobrodziejstwo dzisiejszych czasów. Zwłaszcza w ostatnim roku doceniliśmy jego wartość, kiedy duża część naszego życia przeniosła się do sieci. Doceniamy go my dorośli, ale uwielbiają go również dzieci. Internet, w odniesieniu do najmłodszych, jak wszystko inne ma swoje plusy i minusy. Może być zarówno źródłem wiedzy, ciekawej rozrywki, formą spędzania czasu wolnego, doświadczania nowości, ale także sporym zagrożeniem. Warto, jak najwcześniej uświadamiać dzieci z jakimi niebezpieczeństwami mogą spotkać się w sieci. W jaki sposób to zrobić?

Cały artykuł na stronie Pedagogonline

https://pedagogonline.pl/jak-chronic-dziecko-przed-niebezpieczenstwami-w-internecie/

 

10.12.2020r

DZIEŃ  PRAW  CZŁOWIEKA

Dziś jest Dzień Praw Człowieka

To święto, które obchodzimy corocznie 10 grudnia. Upamiętnia ono podpisanie Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka w 1948 roku. W tym dniu szczególnie uświadamia się znaczenie tego dokumentu, a także oddaje się hołd ludziom, którzy są orędownikami praw człowieka na całym świecie. Dążą oni do zapewnienia ochrony nie tylko własnych praw, ale i innych osób. Nierzadko są za to prześladowani, pozbawiani pracy czy niesłusznie więzieni. Niektórzy za swoją walkę przypłacili nawet życiem, jak choćby Martin Luther King. 
 
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka 
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka została uchwalona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 10 grudnia 1948 roku w Paryżu. Jest ona zbiorem praw człowieka i zasad ich stosowania. Zgodnie z jej zapisami wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Każdy człowiek posiada wszystkie prawa i wolności bez względu na jakiekolwiek różnice rasy, koloru, płci, języka, wyznania, poglądów politycznych i innych, narodowości, pochodzenia społecznego, majątku, urodzenia lub jakiegokolwiek innego stanu. 

Źródło i cały artykuł na stronie Kalbi.pl

08.12.2020r

Szanowni Państwo komunikacja to podstawa naszej egzystencji. Dlatego też ważne jest poprawne formułowanie naszych przekazów,zwłaszcza teraz w stosunku do naszych dzieci. 

W czasach kwarantanny i epidemii nawet komunikacja może sprawiać nam problemy.      Pamiętajmy aby negatywne komunikaty zawsze przekształcać w te bardziej pozytywnezwłaszcza w stosunku do naszych dzieci:

 

03.12.2020r

"Być pełnosprawnym to tak naprawdę żadna nasza zasługa, to dar od Boga, który każdemu z nas, o każdym czasie może być odebrany. Pozwólmy więc niepełnosprawnym i członkom ich rodzin, w jak najbardziej naturalny sposób, włączyć się w nasze życie. Chcielibyśmy dać im pewność, że jesteśmy jednością."

Richard von Weizäcker
prezydent Niemiec

Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych (ang.International Day of Persons with Disabilities) – święto obchodzone corocznie 3 grudnia , ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1992 roku (rezolucja 47/3) na zakończenie Dekady Osób Niepełnosprawnych (1983–1992).

Celem obchodów jest przybliżenie społeczeństwu problemów osób niepełnosprawnych, czyli tych u których występują ograniczenia w prawidłowym funkcjonowaniu spowodowane obniżeniem sprawności fizycznej lub psychicznej, albo nieprawidłowości w budowie i funkcjonowaniu organizmu, oraz pomoc we włączeniu tej grupy społecznej w społeczne życie. Obchody Dnia są również okazją do zwiększenia świadomości publicznej o korzyściach płynących z integracji osób niepełnosprawnych w każdym aspekcie życia politycznego, społecznego, gospodarczego i kulturalnego. Ważną tematyką obchodów są bariery architektoniczne.  

13 grudnia 2006 roku na 61 sesji Zgromadzenia Ogólnego została przyjęta Konwencja Praw Osób Niepełnosprawnych (rezolucja A/RES/61/106). W myśl jej zapisów osoby niepełnosprawne mają prawo do: wolności i bezpieczeństwa, swobody poruszania się (w tym równego z osobami pełnosprawnymi dostępu do przestrzeni i budynków użyteczności publicznej, transportu, informacji i komunikacji), ochrony zdrowia, edukacji, życia prywatnego i rodzinnego oraz udziału w życiu politycznym i kulturalnym.

Żródło: Wikipedia

01.12.2020r

"Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat" - Janusz Korczak

26.11.2020r

Jak zmotywować dziecko do nauki?

Zastanów się nad osobowością swojego dziecka. Czy jest elastyczne, czy raczej trudno przystosowuje się do nowych sytuacji? Jak przeżywa sukcesy i porażki? Jak reaguje na rywalizację? Czy lubi nowe wyzwania? Od odpowiedzi na te pytania zależy sposób motywowania młodego człowieka do nowych działań.

Jeśli zainteresował Cię wstęp, to zapraszam do przeczytania całego artykułu. - zobacz

24.11.2020r

Wspierajmy nasze dzieci. 

Dzieci znowu są w domach.  Koronawirus szaleje. Edukacja trwa nadal, bo rozwoju człowieka nic nie jest w stanie zatrzymać. Ale człowiek, aby się rozwijać, potrzebuje pozytywnych wzmocnień. Dlatego za dr A. Kloskowską (Głos Pedagogiczny) podejmijmy następujące kroki:

• Filtrujmy docierające do młodych ludzi informacje. Minimalizujmy ich ilość, wybierajmy tylko te, które są dla dziecka istotne i dotyczą bezpośrednio jego osoby. Umysł dziecka jest bardzo plastyczny i nie przepracuje wszystkiego świadomie, czego konsekwencją mogą być nieuzasadnione lęki.
• Nie bagatelizujmy strachu, gdyż jest on odpowiedzią na konkretną sytuację i jest możliwy do przepracowania i opanowania. Natomiast, jeśli pojawi się lęk, będzie nam znacznie trudniej go opanować.
• Jeśli dziecko tego potrzebuje, rozmawiajmy o śmierci i cierpieniu. To nie są tematy tabu, zwłaszcza teraz, gdy tyle mówi się o tym w mediach. Śmierć przedstawiajmy jako coś, co czeka nas wszystkich, a nie jako coś budzącego strach. Zastanawiajmy się, co każdy z nas może zrobić, by żyć jak najdłużej w dobrej kondycji fizycznej i psychicznej, jak możemy dbać o zdrowie, jak się odżywiać, jaki uprawiać sport, jak dbać o higienę.
• Doceniajmy nasze dzieci, dając im konstruktywną informację zwrotną na temat tego, co robią, i pamiętajmy, że ma ona moc tylko wówczas, gdy dostrzegamy więcej dobrego, niż wskazujemy to, co trzeba poprawić.
• Dajmy młodym ludziom przestrzeń do oddychania, czyli realizowania pasji, zainteresowań, wspólnie spędzanego czasu z rodzeństwem, nie gońmy za liczbą wykonanych zadań.
• Obserwujmy nasze dzieci, by nie zgubiły się w chaosie i ciągłych zmianach, by czuły się bezpiecznie i wiedziały, że zawsze mogą na nas liczyć.
• Pamiętajmy, by codziennie karmić siebie i innych dobrym słowem i optymizmem. Zbadano, że podczas, gdy ostrzeżenia i groźby zmniejszają u ludzi poczucie kontroli, podkreślenie tego, co trzeba zrobić, żeby otrzymać nagrodę, zwiększa je. Dlatego zamiast mówić: „Jak nie będziesz mył rąk, to zachorujesz”, mówmy: „Myj ręce, a będziesz zdrowy”.

Teraz, szczególnie w dobie ciągle  szalejącego koronawirusa, nam dorosłym trzeba być razem i wspólnie stawiać czoła wyzwaniom dnia codziennego. Dbajmy o dobro naszych dzieci.

 

19.11.020r

Znajdź się wśród życzliwych.

21 Listopad to Światowy Dzień Życzliwości i pozdrowień.

W tym Dniu, na całym świecie organizowane są koncerty, akcje charytatywne i festyny. Głównym celem Dnia jest zachęcanie do czynienia dobrych uczynków oraz promowanie życzliwości, ja najlepszej formy kontaktu międzyludzkiego. Najważniejszym elementem World Hello Day jest jednak wymóg, aby uczestnicy powitali 21 listopada co najmniej 10 osób. Mogą to być krewni i przyjaciele, choć najlepiej witać się z nieznajomymi.

                                                                   

10 kroków – jak motywować dziecko - zobacz

 

 

17.11.2020r                                   

 

  Drogi Rodzicu, Uczniu.

W ostatnich dniach nasze życie znacznie się zmieniło. Wszyscy znaleźliśmy się w trudnym momencie a epidemia koronawirusa wywołuje w nas uczucia takie jak lęk, stres i niepewność. Zwłaszcza dzieci silnie je odczuwają. Chociaż każde dziecko inaczej radzi sobie z takimi emocjami, to w obliczu zamkniętej szkoły, odwołanych wydarzeń i izolacji od przyjaciół, będą musiały czuć wsparcie i miłość najbliższych. Teraz bardziej niż kiedykolwiek. Oto 6 wskazówek, jak wspierać dzieci w tym trudnym czasie.

Źródło: https://unicef.pl/co-robimy/aktualnosci/dla-mediow/6-sposobow-dla-rodzicow-jak-wspierac-dzieci-podczas-epidemii-koronawirusa

 

 Zapraszam do zaglądania na naszą stronę internetową i zachęcam do lektury artykułów, które będę tutaj wstawiać specjalnie dla rodziców i uczniów naszej szkoły.

Drogi rodzicu, zwróć się do pedagoga szkolnego gdy:

- niepokoi Cię zachowanie dziecka,

- chcesz porozmawiać o dziecku i Twoich z nim relacjach,

- masz pytania dotyczące wyników w nauce Twojego dziecka i jego funkcjonowania w szkole,

- potrzebujesz wsparcia w procesie wychowania,

- masz pytania i nie wiesz do kogo się z nimi zwrócić,

- szukasz pomocy.

Na początek 

Ważne numery telefonów:

ywania zmian znajduje się tutaj: http://help.edupage.org/